Wat een idioot groot project ben ik begonnen, een boek schrijven over endometriose! Zuchtend klap ik mijn laptop dicht, nog zoveel hoofdstukken te schrijven. Aan de zijlijn juicht mijn manuscriptbegeleider dat ik de moeilijkste hobbel heb genomen, het hoofdstuk over pijn. Ik zie vooral wat er allemaal nog moet gebeuren voordat het boek er is. Gelukkig let mijn manuscriptwaakhond ook op de structuur zodat ik er niet in verzand.
Alweer oud nieuws
Ik interview verschillende (medisch) specialisten om inzicht te krijgen in de complexiteit van deze aandoening en verweef daar mijn eigen ervaringen en die van lotgenoten in. Hoe meer ik lees en onderzoek, hoe lastiger het soms dreigt te worden.
Glutenvrij dieet endometriose
Zo schrijf ik een hoofdstuk over het toepassen van een dieet om (pijn)klachten bij endometriose te verminderen. De vraag die ik wil beantwoorden is of gluten vermijden nou wel of geen effect heeft op het verminderen van klachten?
Nadat ik een heel mooi stuk heb verwerkt over voeding, is dit alweer oud nieuws. Ik krijg een nieuwe studie te lezen waarin een kritische noot wordt geplaatst bij een glutenvrij dieet. Er is nog te weinig wetenschappelijk bewijs en de nadelen van een dergelijk dieet zouden niet opwegen tegen de voordelen (even heel kort door de bocht.)
Wat nu? Het hoofdstuk toch maar herzien? Zelf ben ik wel gebaad bij het zoveel mogelijk vermijden van gluten en menig vrouw die ik heb geïnterviewd ook. Maar ik wil ook de juiste info verstrekken.
Alle info op een plek
Af en toe zakt de moed me in de schoenen, maar ik ga gewoon door. Waarom? Omdat ik heel graag dit boek wil schrijven voor vrouwen die endometriose hebben en in dit boek op één plek alle – nou ja, bijna alle – informatie vinden over wat er is op het gebied van reguliere behandelingen maar juist ook wat er aanvullend gedaan kan worden om klachten te verminderen. Verminderen en niet genezen, want er is tot op de dag van vandaag nog geen medicijn.
We gaan gewoon door
Mijn gewone werk staat op een laag pitje te sudderen. Een boek schrijven en trainingen geven is een beetje veel van het goede. Ik ga door, dan maar een idioot groot project. Het boek zal er komen. Het is voor een goed doel. Nog zoveel hoofdstukken te gaan.....
Alweer oud nieuws
Ik interview verschillende (medisch) specialisten om inzicht te krijgen in de complexiteit van deze aandoening en verweef daar mijn eigen ervaringen en die van lotgenoten in. Hoe meer ik lees en onderzoek, hoe lastiger het soms dreigt te worden.
Glutenvrij dieet endometriose
Zo schrijf ik een hoofdstuk over het toepassen van een dieet om (pijn)klachten bij endometriose te verminderen. De vraag die ik wil beantwoorden is of gluten vermijden nou wel of geen effect heeft op het verminderen van klachten?
Nadat ik een heel mooi stuk heb verwerkt over voeding, is dit alweer oud nieuws. Ik krijg een nieuwe studie te lezen waarin een kritische noot wordt geplaatst bij een glutenvrij dieet. Er is nog te weinig wetenschappelijk bewijs en de nadelen van een dergelijk dieet zouden niet opwegen tegen de voordelen (even heel kort door de bocht.)
Wat nu? Het hoofdstuk toch maar herzien? Zelf ben ik wel gebaad bij het zoveel mogelijk vermijden van gluten en menig vrouw die ik heb geïnterviewd ook. Maar ik wil ook de juiste info verstrekken.
Alle info op een plek
Af en toe zakt de moed me in de schoenen, maar ik ga gewoon door. Waarom? Omdat ik heel graag dit boek wil schrijven voor vrouwen die endometriose hebben en in dit boek op één plek alle – nou ja, bijna alle – informatie vinden over wat er is op het gebied van reguliere behandelingen maar juist ook wat er aanvullend gedaan kan worden om klachten te verminderen. Verminderen en niet genezen, want er is tot op de dag van vandaag nog geen medicijn.
We gaan gewoon door
Mijn gewone werk staat op een laag pitje te sudderen. Een boek schrijven en trainingen geven is een beetje veel van het goede. Ik ga door, dan maar een idioot groot project. Het boek zal er komen. Het is voor een goed doel. Nog zoveel hoofdstukken te gaan.....
RSS-feed
